การป้องกันอุบัติเหตุจากการเล่นกีฬา
ชุมพล ปานเกตุ (2540 :104-114) กล่าวถึงการบาดเจ็บทางการกีฬาว่า การบาดเจ็บจะเกิดได้ 2 ประเภท คือ การบาดเจ็บจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างทันทีทันใด และการบาดเจ็บอันเนื่องมาจากการใช้งานเกินกำหนด การบาดเจ็บทั้งสองประเภทนี้ อาจเกิดขึ้นเนื่องจาก สาเหตุภายในตัวนักกีฬาเอง หรือ เกิดขึ้นเนื่องจากสาเหตุภายนอกตัวนักกีฬา เนื่องจากการฝึกซ้อมกีฬาจำเป็นต้องการ การฝึกซ้อมเป็นระยะเวลานาน ๆ ดังนั้น อุบัติเหตุที่มักจะเกิดขึ้นบ่อย ๆ คือการใช้งานของอวัยวะต่าง ๆ มากเกินกำหนด การบาดเจ็บจึงเกิดขึ้นบ่อย และเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ฝึกสอนควรให้ความสนใจให้มาก
แผนภูมิแสดงการบาดเจ็บทั้ง 2 ประเภท ผู้ฝึกสอนควรจำไว้เสมอว่า นักกีฬาทุกคนจะมีความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุในการฝึกซ้อมพอๆ กับการทำกิจกรรมอื่น ๆ ที่มิได้เป็นกิจกรรมทางกีฬา เช่น อาจจะตกบันได หรือลื่นตกขั้นบันไดได้ง่ายๆ เหมือนคนที่ไม่ใช่นักกีฬา และไม่ว่าจะระมัดระวังอย่างไร อุบัติเหตุก็ยังเกิดขึ้นได้เสมอ แต่ถ้าได้ระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา ก็ช่วยลดอัตราการเกิดอุบัติเหตุลงได้บ้าง การป้องกันการบาดเจ็บนั้นดีกว่าการรักษา จึงควรมีมาตรการป้องกันที่เฉพาะเจาะจงลงไป ซึ่งผู้ฝึกสอนควรรู้มาตรการในการป้องกันอุบัติเหตุในการฝึกซ้อมและแข่งขันกีฬา และที่สำคัญคือต้องมีการปฏิบัติตามมาตรการนั้นอย่างจริงจังอีกด้วย โดยการใช้มาตรการ การป้องกันการบาดเจ็บนั้น เราแบ่งออกเป็น 6 อย่าง คือ
1. การป้องกันด้านตัวผู้เล่น 1.1 การรักษาสุขภาพของร่างกาย เช่น การพักผ่อน อาหาร อาการผิดปกติ 1.2 การควบคุมอารมณ์ 1.3 การเรียนรู้วิธีการและทักษะในการเล่นกีฬา 2. การป้องกันด้านการเล่น 2.1 การเลือกเล่นกีฬาให้ปลอดภัย โดยคำนึงถึงวัย 2.2 การเรียนรู้อุบัติเหตุและข้อควรระวังในการออกกำลังกายหรือเล่นกีฬา 2.3 การดูแลและควบคุมการออกกำลังกายหรือเล่นกีฬา 3. การป้องกันด้านอุปกรณ์การเล่น 3.1 การแต่งกาย 3.2 การดูแลอุปกรณ์และเครื่องอำนวยความสะดวกต่าง ๆ แหล่งที่มา http://www.ipesp.ac.th/learning/supitcha/html/B7-3.html |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น